میلیتاری (Military) |مقالات نظامی

• هانا رایش جز معدود زنانی بود که نشان درجه یک "صلیب آهنی" بهمراه " مدال الماس" نیروی هوایی آلمان را در طی جنگ جهانی دوم بدست آورد.
• وی بیش از 50 رکورد در زمینه ارتفاع و تحمل پروازی قبل و بعد از جنگ جهانی دوم به جای گذاشت و بعضی رکوردهای او در پرواز هنوز پابرجاست.
• انجام پروازی سخت در پایان جنگ جهانی دوم ودر حین نبرد برلین بر فراز این شهر جهت رسیدن به پناهگاه هیتلر یکی از دلایل مشهور شدن او بود.

هانا رایتش (Hanna Reitsch) در 29 مارس 1913 در شهر هیرسنبرگ استان سیلیشیا واقع در شرق آلمان متولد شد. پدر او یک چشم پزشک بود. او مشغول تحصیل در رشته داروسازی بود تا اینکه در1932 میلادی رشته داروسازی را به خاطر دنبال کردن مسیر زندگی خود به عنوان خلبان آزمایشگر برای همیشه ترک کرد. در 1932 حرفه هوانوردی را شروع کرد و در 1937 به مرکز آزمایشهای لوفت وافه منتقل شد. در دهه 30 میلادی او به خاطر پرواز با انواع گلایدر (هواسر) به شهرت رسید و رکوردهای مختلفی در زمینه های پروازهای نمایشی و استقامتی بر جای گذاشت. او اولین زنی بود که با هواسر از فراز کوهای آلپ گذشت. بعضی از رکوردهای او تا به امروز پابرجا مانده است.

در سال 1937 رایتش توسط وزیر وقت صنایع هوایی ارنست اودت به مرکز آزمایش هواپیماهای جدید در رچلین دعوت به کار شد. او زیر نظر کارل فرانک به زودی تبدیل به خلبان آزمایشگر اصلی پروژه های تولید هواپیماهای اشتوکا (G-87) و دورنیه (D-17) گردید و به خاطر اینکه از معدود کسانی بود که با اولین بالگرد قابل کنترل جهان (FA-61) پرواز می کرد مشهور شد.
پروازهای جسورانه و قیافه جذاب هانا او را به یک ستاره در حزب نازی بدل کرد. در سال 1938 با (FA-61) هرشب در استادیوم دویچه لند در زمان برگزاری نمایشگاه اتومبیل برلین پرواز میکرد.

با شروع و ادامه جنگ جهانی دوم رایتش برای پرواز آزمایشی با بسیاری از آخرین هواپیماهای طراحی شده مانند: مستراشمیت 163 (ME-163) با موتور موشکی و آزمایش طرحهای مختلف بریدن کابل بالونهای متفقین که جهت مقابله با حملات هوایی آلمانها استفاده می شد و روی بمب افکن های سنگین هاینکل 111 نصب گردیده بود، دعوت به همکاری با لوفت وافه شد.

 هانا در هنگام پنجمین پرواز با هواپیمای مستراشمیت-163 دچار حادثه گردید و به شدت مجروح شد. قبل از اینکه بیهوش شود اصرار در نوشتن گزارش پرواز خود داشت و به مدت پنج ماه در بیمارستان بستری گردید.
سرانجام هانا به یکی از خلبانان مورد توجه هیتلر مبدل شد و یکی از دو زنی بود که در طول جنگ جهانی دوم مدال صلیب آهنین درجه یک به او اعطا شد و مدال شجاعت (همراه با نشان الماس) لوفت وافه دریافت کرد. او از بسیاری از سوانح هوایی با وجود اینکه چندین بار به شدت مجروح شد جان سالم به در برد.
 

مشکلات هدایت و پایداری "بمب پرنده وی-1" طی یک پرواز آزمایشی جسورانه با حضور "رایتش" در یک "وی-1" تغییر یافته سرنشین دار حل گردید. هانا در کتاب بیوگرافی خود "آسمان قلمرو من است" جزییات اولین پروازهای خود را در اواخر جنگ، بر روی نمونه سرنشین دار V-1 معروف به پروژه " رایخنبرگ " شرح می دهد که از او برای پی بردن به دلایل عدم موفقیت در هنگام فرود و کشته شدن یا به شدت آسب دیدن خلبانان آزمایشگر پروژه رایخنبرگ، دعوت به همکاری شد.

 مهمترین دلیل، دچار وا ماندگی شدن بالها در سرعت بالای فرود بود و خلبانان آزمایشگر پیشین دارای تجربه کافی در هنگام فرود با سرعتهای بالا نبودند. ولی تجارب پیشین هانا در پرواز با هواپیماهای فوق سریع مستراشمیت-163 و چندین هواپیمای مشابه به او تجربه و مهارت کافی در زمینه تنها فرود موفقیت آمیز پروژه رایخنبرگ با سرعت بیش از 200 کیلومتر در ساعت را به او داده بود.

در روزهای پایانی جنگ از "رایتش" خواسته شد که بهمراه همکار نزدیک خود -ژنرال گریم- جهت ملاقات با هیتلر به داخل برلین جنگزده پرواز کند.با توجه به تجارب طولانی وی با پرواز در ارتفاع کم بر فراز برلین،موفق به فرود در یک باند که با عجله ساخته شده بود گردید. در آنجا هیتلر "گریم" را بجای فرمانده سابق لوفت وافه به کل نابود شده -"هرمان گورینگ"- منصوب نمود.

در حین بمباران شدید روسها هیتلر به "رایتش" یک کپسول سمی برای خودش و یکی دیگر برای "گریم" داد."رایتش" کپسول را با رضایت کامل پذیرفت و کاملا آماده مردن در کنار پیشوای خود بود. به دستور هیتلر وی بهمراه "گریم" در عصر 28 آوریل از برلین فرار کردند. در حالیکه آخرین هواپیمای آلمانی بود که کمی قبل از سقوط شهر با پرواز از میان آتش سنگین ضد هوایی روسها از شهر خارج شد.

"رایتش" بهمراه "گریم" اسیر شدند و توسط افسران اطلاعاتی آمریکایی مورد بازجویی قرار گرفتند. آنها در یک مصاحبه با خبرنگارهای آمریکایی در پاسخ به این سوال که، بعد از دستور ترک برلین که توسط هیتلر به آنها ابلاغ شد، چه احساسی داشتند، هردو پاسخی یکسان دادند: آن روز سیاهترین روز برای ما بود به خاطر آنکه نتوانستیم در کنار هیتلر بمانیم. او با اندوه فراوان افزود: ما باید برای ادای احترام مقابل محراب سرزمین پدری زانو می زدیم. مصاحبه کنندگان با تعجب پرسیدند منظور از محراب سرزمین پدری چیست؟ او جواب داد مقر پیشوا در برلین.
رایتش پس از جنگ به مدت 18 ماه توسط نیروهای نظامی آمریکایی تحت بازداشت بود. گریم در 24 می خودکشی کرد و هانا پس از بازجوییها آزاد گردید.

"رایتش" پس از آزادی در فرانکفورت اقامت گزید. و الدین او در هنگام اخراج از شهر هیرسنبرگ توسط سربازان لهستانی در آخرین روزهای جنگ کشته شدند. رایتش در یک خانه جدید در شهر فرانکفورت ساکن شد.
بعد از جنگ، شهروندان آلمانی از هرگونه پرواز ممنوع بودند. در سال 1952 اجازه پرواز با هواسر به شهروندان آلمانی توسط نیروهای متفقین داده شد و رایتش در مسابقات جهانی هواسر اسپانیا که همان سال برگزار شد شرکت کرد و مقام سوم را بدست آورد. وی تنها زنی بود که در این مسابقه شرکت کرد. او به شکستن رکوردهای مختلف مانند بیشترین ارتفاع پرواز با هواسر با 6848 متر ادامه داد و قهرمان پرواز با هواسر آلمان در سال 1955 گردید.

مدتی بعد از این موفقیت بود که در یک مصاحبه تلویزیونی ظاهر گردید و در مورد خاطرات پروازهای آزمایشی خود در دوران جنگ صحبت کرد. چند بخش از این مصاحبه توسط شبکه های مختلف پخش شده اند که مهمترین منبع در خصوص بالگرد (FA-61) و هواپیماهای مستراشمیت 163 و مستراشمیت 262 می باشد.
در سال 1959 رایتش توسط نخست وزیر وقت هند، " جواهر لعل نهرو " جهت برپا کردن مرکز آموزش و پرواز با هواسر به هند دعوت گردید و دو سال بعد او در کاخ سفید با رئس جمهور آمریکا جان اف کندی ملاقات کرد.
هانا بنا به درخواست "قوام نکرومه" از سال 1962 تا سال 1966 در کشور آفریقایی "غنا" زندگی کرد جایی که او اولین مدرسه ملی آفریقایی پرواز با هواسر را به دستور فرمانده وقت نیروی هوایی غنا "جیزه دگرافت هایفورد" پایه گذاری شد.
در دهه 70 میلادی او به اروپا بازگشت و چندین رکورد در زمینه های مختلف پرواز با هواسر را شکست. از جمله رکورد جهانی پرواز رفت و برگشت با هواسر زنان جهان به مقدار 715 کیلومتر در سال 1975 میلادی و بهبود رکورد خود تا میزان 802 کیلومتر که با پرواز بر روی کوه های آپالاچین کشور آمریکا در سال 1979 به دست آمد. در این زمان وی همچنین مقام اول را در جام جهانی هلیکوپتر در بخش زنان بدست آورد و نخستین زنی شد که در یک گلایدر از آلپ عبور کرد.

این خلبان جسور و بانوی پیشگام سرانجام در 24 اوت 1979 در سن 67 سالگی در فرانکفورت و در پی یک حمله قلبی در گذشت. وی هیچگاه ازدواج نکرد و اظهار می داشت که مرد او در جنگ مرده است.
رایتش در اواخر عمر از اینکه شاهد سقوط رایش سوم بود اظهار تاثر کرد. او در اوایل دهه 70 میلادی چندین بار با خبرنگار آمریکایی "ران لی ترنر" کرد و مصاحبه و عکسهای مختلفی نیز از او گرفته شد.

هانا در آخرین مصاحبه که شاید احساس می کرد به آخرین روزهای عمرش نزدیک می شود به لی ترنر گفت: الان ما در آلمان چه چیزهایی داریم؟ سرزمین بانکدارها و تولید کنندگان اتومبیل، یک ارتش که بسیار سست و شکننده است و سربازانی که بی انضباط هستند و از دستورات افسران و فرماندهان مافوق خود اطاعت نمی کنند.
من شرمنده نیستم از اینکه به ناسیونال سوسیالیسم اعتقاد دارم. من هنوز مدال صلیب آهنین همراه با الماس را که هیتلر به من اعطا کرد به سینه می زنم. امروز در آلمان شما نمی توانید یک نفر را پیدا کنید که برای رسیدن هیتلر به قدرت به او رای دهد.
بسیاری از آلمانها خود را درباره جنگ جهانی دوم، گناهکار احساس می کنند، اما گناه واقعی را که همه ما در آن شریک هستیم، بیان نمی کنند. تنها گناه ما این بود که جنگ را باختیم.
 ________________________________________________________

گردآوری و ویرایش: newcoy.persianblog.ir (کاوه)

منابع:

newcoy.persianblog.ir

ir-swastika.persianblog.ir

oldpilot.ir

 تذکر: هرگونه بازنشر این مقاله منوط به ذکر منبع (newcoy.persianblog.ir) می باشد.