میلیتاری (Military) |مقالات نظامی

نبرد استالینگراد( 23 آگوست 1942 – 2 فوریه 1943) نبردی بود که بین قوای شوری و آلمانها برای به دست گرفتن کنترل شهر استالینگراد در جنوب غربی اتحاد جماهیر شوروی اتفاق افتاد.

به علت نبردهای مستقیم و بسیار نزدیک متر به متر و حمله های هوایی به غیرنظامیان، این نبرد اغلب به عنوان بزرگترین و خونین ترین نبرد در تاریخ جنگها می باشد. ضربه ی مهمی که تلفات سنگین این نبرد به ورماخت(ارتش آلمان) وارد کرد آن را تبدیل به نقطه عطفی در تاریخ جنگ دوم جهانی کرد و آلمانها دیگر هیچگاه نتوانستند تا ابتکار را دوباره در جبهه های شرقی به دست آورند و برای جبران تلفات سنگین و ناگوار آن مجبور به انتقال نیروی زیادی از جبهه ی غربی اروپا به شرق شدند.

آلمانها در ابتدا دارای استعداد 270 هزار نفر و روسها 187 هزار نفر بوده ولی پس از آغاز ضد حمله  شوروی، تعداد نیروهای آلمانی و متحدین به 1 میلیون و 40 هزار نفر و شوروی به 1 میلیون و 143 هزار نفر رسید، همین طور تعداد توپخانه های دو طرف از 3000 عراده به ترتیب برای آلمانها به 10 هزار عراده و برای شوروی به 13 هزار عراده رسید. اما تعداد هواپیماهای آلمانها با کاهش به نزدیک نصف و تعداد هواپیماهای شوروی به دوبرابر افزایش یافت، تعداد تانکهای آلمانی ثابت و تعداد تانکهای شوروی به نزدیک دو برابر افزایش یافت.

در این نبرد بسیار سهمگین تلفات آلمانها و نیروهای متحد 800 هزار کشته و مجروح و 91 هزار اسیر بود و تلفات نیروهای شوروی بالغ بر 1 میلیون و 100 هزار کشته و 40 هزار شهروند عادی بوده است.

 

از راست: ژنرال آندره یریومنکو، فرمانده جبهه جنوب شرق(استالینگراد) ارتش سرخ
نفر دوم از راست: الکسای خویانوف، منشی اول کمیته محلی استالینگراد حزب کمونیست شوروی
نفر سوم از راست: ژنرال الکسای کیریچنکوف، عضو شورای نظامی جبهه استالینگراد، مسئول بخش تدارکات
نفر چهارم از راست: نیکیتا خروشچف، عضو دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی، منشی اول کمیته مرکزی حزب کمونیست اوکراین




استالینگراد ویران شده. سربازان شوروی در حال عبور از میان خرابه های شهر




استالینگراد ویران شده تسلیم نمی شود!
 

ادامه دارد...

منبع :

http://wars-and-history.mihanblog.com/post/1009