میلیتاری (Military) |مقالات نظامی

گردان های عاشورا:

این گردان‌ها، خیلی وقت پیش تشکیل شدن و همه‌ی اقشار رو در خودشون جمع میکنن... پیر و جوون، بزرگ و کوچیک همه اسلحه به دست برن عملیات بکنن. اما با تشکیل گردان های تخصصی، به نظر میرسه در برخی استان ها کنار گذاشته شدن و در برخی استان ها به عنوان یگان ویژه‌ی بسیج ازشون استفاده میشه و اموزش های بسیار عالی و تجهیزات رویایی در اختیارشون قرار میگیره.

به هر حال در سپاه حق و اب گل دارن این عزیزان و میگیم که نوش جونشون باشه

حقیقتا نه خودم و نه دوستام توی این گردان نبودن! و دوست هم ندارم بهش بپردازم چون زیاد بهش پرداخته نمیشه...

گردان های الزهرا:

گردان های خواهران همیشه در صحنه. تقریبا همه جا می‌بینیمشون... عموم کارهای تدارکاتی( اشپزی و درمان مجروحان و امثالهم) به عهده‌ی این عزیزان هستش در میدان نبرد...

حالا بقیه‌ی شهرها رو نمی‌دونم، ولی تو ایلام ما همیشه وسط رزمایش های گردان بیت‌المقدس از موضعم فرار میکنم که برم نان ساجی پخت خواهران رو بگیرم(نان ساجی نون کردی معنی نمیشه به نظرم چون اقوام دیگه مثل لر‌ها هم دارن؟)

البته توان رزمی هم دارن و با کلاش و اینها اموزش می‌بینن! خانومهای پاسدار زیادی هم داریم، ولی مشخصا بیشترین کاربریشون هم در پشت جبهه‌ها و پشتیبانی و تدارکات هستش.

گردان های بیت المقدس:

خوب، این گردان‌ها بر خلاف اسمشون قرار نیست برن با اسرائيل درگیر بشن... سازمان‌دهی این گردان ها در داخل پایگاه‌های بسیج بیشتر برای دفاع در هر محله هستش. فعالیت عمومی مدنظر اینه که در صورت اعزام نیروهای کادر و غیره از شهر، برای کمک به تامین امنیت و انجام کارهای عمومی از این گردان ها بشه استفاده کرد.

هر ساله، طی رزمایشی که برگذار میشه، این نیروها طی اردویی ۲ روزه چند مورد اموزش های کلی می‌بینن که بسته به استان و شهرستانشون سطح این اموزش ها متفاوته.( تاریخ برگذاری این رزمایش در هر استان متفاوت است اما معمولا به ترتیب و پشت سر هم برگذار میشن)

در کل، اموزش سلاح سازمانی سپاه(اسلحه‌ی کلاش که معمولا نمونه های AKM در ایران دست بسیجی ها میرسه)، استتار، کمین و امثالهم به صورت کلی کار میشن. شخصا فکر میکنم این مدل امزوش ها بیشتر برای فرماندهان و توان کار کردن و سازماندهی حجم بالای نیرو باشه. همچنین تمرین تکنیک های مختلف نظامی مثل اتش و حرکت، حرکت پس از اجرای اتش ادوات و همراه با اجرای اتش ادوات و امثالهم هم پای ثابت تمرین های این گردان‌ها و نیروها هستن.

تقریبا اکثر کارهای این واحد ها توسط حوزه های بسیج و پایگاه‌ها صورت میگیره و حلقه‌ی اصلی نیروهای هر پایگاه در ساختار کلی یه دسته حساب میشن. مثلا، نیروهای هر دسته خودشون چادرهای مورد نیاز خودشون رو باید برقرار کنن، بحث پشتیبانی (تامین مواد خوراکی و ...) توسط حوزه صورت میگیره ولی سایر موارد نظیر تقسیم مواد غذایی و اسلحه و ساایر موارد توسط خود نیروها صورت میگیره. همچنین در طول شب، نیروها با مسائلی همچون نگهبانی و ایست و بازرسی در مراکز نظامی اشنا میشن و در طول یکی دو ساعتی که به عنوان دژبان عمل میکنن، کنترل کلیه‌ی ورود و خروج ها به عهده‌ی اونهاست و همچنین نگهبانی از قسمتی که نیروهای اون حوزه درش قرار دارند.(البته شیوه‌ی کار بسته به هر استان متفاوت است)

تسلیحات این گردان، عموما کلاش و تیربار PK هستش. عموما ار‌پی‌جی و دوشکا هم استفاده میشه که البته برای خود کادر‌ها( نیروهای قراردادی حوزه که همراه گردان هستن) هستش و تمرین و استفاده و به کارگیری توسط همین افراد صورت میگیره.

نهایتا، بسته به امکانات هر ناحیه‌ و حوزه امکانات متفاوته...

در بیرون از فضای رزمایش، در اسفند یا فروردین ماه هر سال، یک میدان تیر برگذار میشه، که نیروها توانایی تیراندازیشون مورد بررسی قرار میگیره.

البته تمرین ها با اسلحه‌ی کلاش و برای سیبلی در فاصله‌ی ۱۰۰ متری و با شلیک ۳ تیر قلق و ۵-۸ تیر امتیاز دار هستش.

باشگاه‌های بدنسازی و دفاع شخصی رایگان هم برای نیروها برقرار هست که به نیروها کمک میکنه از لحاظ توانایی خودشون رو ارتفا بدن. همچنین برخی استان‌ها، در طول شب رزمایش پیاده روی در شب و انفجار بمب‌فوگاز و تیراندازی در شب هم جزو برنامه های رزمایش بوده.

ساختار به این شکل هست که هر پایگاه یه سری نیروی اصلی واحد عملیات داره که دسته‌ی واکنش سریع هستن، کل نیروهای پایگاه( نیروهای عضو گردان البته!) تشکیل گروهان میدن... بنابراین هر حوزه، ۴-۵ گروهان حالا بیشتر یا کمتر زیر نظر داره و هر حوزه خودش صاحب یه گردانه؟ سپاه ناحیه‌، چند حوزه‌ی بسیج رو در زیر مجموعه‌ی خودش داره و اینجوری، میشه گفت که هر شهرستان یا استان، دارای چند گردان بیت‌المقدس هست.

از نکات جالب اینه که زمان شروع به کار برای رزمایش( اماده سازی وسایل و انتقالشون و اطلاع به نیروها و اماده سازیشون) حداکثر ۳ روز طول میکشه. و هر سپاه ناحیه، طی ۳ روز چیزی حدود ۴۰۰۰نیروی گردان بیت‌المقدس رو برای رزمایش در شهرستان خودش میاره.

لباس نیروهای این گردان، به صورت کلی لباس وودلند دیجیتال و کوله‌ی کرم‌رنگ و جلیقه‌ی تاکتیکال( جیب خشاب) هست که البته جیب خشاب فقط گاهی شامل لباس نیروها میشه... نکته‌ی بسیار مهمی که هست، اینه که این گردان‌ها دقیقا مثل نیروهای دفاع وطنی و حشد الشعبی و امثالهم هستن!! یعنی ممکنه یه دفعه یه بابایی با فلکترون دزرت! یا مثلا ۶ رنگ شکلاتی و یا و امثالهم ببینید!! کلا هر کی هر چی عشقش کشید!! برخی پاسدار ها با لباس پاسداری، برخی با لباس محلی(اگر سپاه برا اون منطقه لباس بومی داشته باشه! مثل لباس بلوچی، عربی یا کردی! با رنگ های استتار مختلف و ....) هم ببینید! انواع نیروها با انواع تجهیزات هم دیده میشن!

اموزش های این گردان، در برخی استان ها توسط مربیان گردان‌های امام حسین همان استان صورت میگیرد. اموزش های ضد شورش و مبارزه با اتش و امثالهم نیز در برنامه‌های اموزشی گنجانده شده است.

اگر بخوایم برای گردان‌های بیت‌المقدس جمع بندی داشته باشیم، میشه گفت که بیشتر برای پشتیبانی و به عنوان مرحله‌ی اخر مورد استفاده قرار میگیرن و کاربری عملیاتی چندانی ندارن! هرچند استفاده‌ی مناسب و به جا از اینها قطعا نتایج خوبی رو در بر خواهد داشت. این نیروها، با کمیت بسیار بالای خودشون که جمعیتشون به چند ده هزار نفر در هر استان میرسه، میتونن در بحث دفاع از کوی و برزن کاملا خوب به کار گرفته بشن و به عنوان نیروهایی در داخل شهر برای برقراری امنیت کار کنن. همچنین کاربری های عمومی خوبی هم دارن! مثلا همین دیروز من و بچه‌های عضو دسته‌ی واکنش سریع گردان‌های حوزه‌ی بسیجمون، برای خاموش کردن اتیش در کوه‌های نزدیک به مقر تیپ امیرالامونین سپاه، اعزام شدیم و کار هم موفقیت امیز بود!

گردان های امنیتی امام علی (ع):

این گردانها، بعد از تجارب به دست اومده در درگیری های شهری، تشکیل شدن و بیشتر نیروی ضد شورش و کنترل تجماعت هستن. اموزش هایی نظیر دفاع شخصی، بدنسازی و رزمایش های حفظ انسجام برای این گردان برقراره. بر خلاف گردان‌های بیت‌المقدس این گردان کاملا تخصصیه و به خودروهای ضد شورش، موتور های سنگین، لباس ضدشورش و سپر ضدشورش تجهیز هست. بر اساس رژه‌های برگذار شده توسط سپاه، نیروها دارای جلیقه‌ی ضد ضربه، کلاهخود و باتون( تونفا) هم هستن. این گردان‌ها دارای اموزش های منظم ماهانه هستن و در این برنامه‌ها، تکنیک های جدید مقابله با شورش و کنترل تجمعات و امثالهم توسط این نیروها تمرین میشه.

همچنین این نیروها در زمان های مختلف توسط سپاه به کارگیری میشن. مثلا در زمان برگذاری نمایش های از جنگ(که در برخی استان ها توسط سپاه انجام میشه) یا نمایشگاه‌های بهاره و امثالهم، برای حفظ امنیت از نیروهای این گردان‌ها استفاده میشه.

تمرین تیراندازی و عملیات های عمومی نظامی، جنگ‌روانی و... هم در این گردان‌ها اجرا میشه و به قطع میشه گفت که در کنار یگان‌های ضد‌شورش نیروی انتظامی، با قدرت و توانایی بسیار بالایی میتونن انجام وظیفه کنن و در زمان لازم، برای کنترل وضعیت امنیتی شهرها به کار گیری بشن.

گردان‌های امنیتی امام‌علی(ع) زیر نظر سپاه های ناحیه‌ی هر شهرستان هستن و بنابراین هر شهر گردان امنیتی خودش رو داره که بومی همون شهر هستن و در کنترل تجمعات و درگیری های اون شهر، به خوبی میتونن استفاده بشن.

لباس نیروهای این گردان،‌ در برخی استان ها وودلند و در برخی دیگه وودلند دیجیتال هستش و همچنین در برخی استان‌‌ها، لباس های معروف به سوسماری!( زانوبند وساق‌بند و ارنج‌بند و...) هم تحویل نیروها میشه. اما استاندارد تجهیزات، سپر، کلاهخود، جلیقه‌ی ضد ضربه، تونفا، شوکر، اسپری فلفل و برای فرماندهان دسته‌ها باتون برقی و تپانچه تحویل میشه.

این گردان رو مورد بررسی بیشتر قرار نمیدیم. اما در یک جمع‌بندی سریع فقط میتونم بگم که با توجه به تعدد این گردان‌ها که حدود ۱۰۰ گردان در سراسر کشور سازماندهی شده، در زمان بحران در کشور، به خوبی میشه از این نیروها برای برقراری امنیت و جلوگیری از شورش و یا تخریب اموال عمومی استفاده کرد. همچنین این نیروها هم در برقراری ایست و بازرسی و امثالهم اموزش های مناسبی دارن و حتی در برخی مناطق دوره‌هایی نظیر رهایی گروگان و راپل و غیره هم دیدن که توان عملیاتی این نیروها رو در سطح نیروهای ضد شورش و نیروی ویژه‌ی ناجا بالا میبره...

همچنین اولویت استخدام مناسبی برای مشاغلی همچون نگهبان و حراست ادارات دارن که البته الزامی نیست، ولی اگر مثلا حراست اداره‌ای استخدام داشته باشه، شما با مدارکی که از این گردان دریافت میکنید( دفاع شخصی و ...) گزینه‌ی مناسبی برای استخدام خواهید بود!

گردان های امام حسین (ع):

نور چشمی سپاه در بسیج، شبهه نظامیان گردان‌های امام حسین هستن. اموزش و تخصص این نیروها به شکلی هست که خیلی ها معتقدن برای جذب در سپاه برای درجه‌داری، بهتره عضو این گردان ها باشه شخص. با پرداخت پول بابت حضور در برنامه‌های مختلف این گردان، نیروها از حالت اماتور و غیر حرفه‌ای به نیروهای رزرو سپاه برای مواقع بحران تبدیل شدن.

ساختار سازمانی گردان، به طور کلی به چند رسته‌ی پدافند، ادوات، پیاده و... تقسیم بندی میشه و هر رسته اموزش های تخصصی مربوط به خودش رو میبینه و مستقیما زیر نظر تیپ نیروی زمینی استان هستن و نه سپاه ناحیه‌ی شهرستان.

لباس و تجهیزات:

گردان‌های امام حسین در ابتدا لباس های سه رنگ دزرت امریکایی داشتن که بسیار هم زیبا بود. همراه با کاپشن و ...، اما در حال حاضر، وودلند دیجیتال بهشون تحویل شده. جلیقه‌های تاکتیکال و کوله کرم‌رنگ ، کلاه که میگن کامپوزیتی هست! ماسک ضد گاز تجهیزات کلی تحویل شده به نیروهای این گردان هستش که البته همونطور که گفتم، بسته به هر شهر، ممکنه تفاوت داشته باشه.

البته گاهی نیروها رو با دوربین های دید در شب و تجهیزات پیشرفته‌ی میدان نبرد دیدیم ولی در خصوص اون موارد به صورت موردی بحث خواهیم کرد.

نیروی زمینی سپاه، نیروهایی به استعداد تیپ در هر استان داره که سپاه های نواحی و نهایتا این گردان‌ها رو در زیر مجموعه‌ی خودش داره سال قبل شروع کرد به جذب تعداد بسیار زیادی از نیروهای این گردان‌ها و تعدادی از اونها رو تحت عنوان بسیج ویژه( پاسدار با قرارداد ۵ ساله یا سرباز حرفه‌ای سپاه) جذب کرد، برخی دیگه همچنان در ساختار بسیج، اما در تیپ سازماندهی شدن و نیروهای دیگه همچنان در گردان‌ها باقی موندن!

بنابراین کاملا مشخصه که نیروها به سرعت میتونن برای جنگ و عملیات های گسترده‌ی نظامی اماده و بکارگیری بشن.اموزش ها و توانایی ها همه برقراره و صرفا اماده‌سازی کلی هست که در کمتر از یکماه و حتی کمتر قابل انجامه تا نیروها برای شرکت در عملیات واقعی اماده بشن.

سپاه، عاشق چشم و ابروی تویوتا (به قول دوستان ما تیوتا!) هستش و هایلوکس، لندکروز در مدل های مختلف به تعداد بسیار بالا مورد استفاده‌ی گردان هستش. راستش توی رژه های گردان گاهی جیپ سفیر هم دیدم، ولی چون اینها همیشه با نیروی زمینی رژه میرن نمیشه دقیقا جداشون کرد که مال خود گردان‌هست اونها(جیپ سفیر با MRLs یا اسلحه‌ی 106 و...).

SPG، اسلحه‌ی ۱۰۶، ار‌پی‌جی، دوشکا، تیربار PK، کلاش، نارنجک!، دراگانوف SVD، توپ ۲۳ میلیمتری ضد هوایی(ZU 23)، اسنایپر سنگین کالیبر ۵۰، خمپاره‌های ۶۰ و ۸۰ میلیمتری تنها تسلیحاتی هست که به صورت عمومی و اجباری در سراسر کشور در اختیار این گردان‌هاست و نیروها کار با این تسلیحات رو یاد میگیرن ،در برخی مناطق حتی به کار گیری توپ‌های هویتزر ۱۵۰ میلی‌متری و امثالهم نیز دیده شده است.

اموزش:

برنامه‌های کاملا منظم ماهانه در سطح بالا این گردانها رو واقعا در سطح بالاتری نسبت به سایر نیروها قرار میده. این گردانها با اموزش های کارت سبز یا ۴۵ روزه شناخته میشن که شرط ورود به گردان‌های امام حسین هم هست. برای کسانی که نمی‌دونن، دوره‌ی ۴۵ روزه (دقیقا ۴۵ روز نیست بسته به شهرتون!) همون دوره‌ی اموزشی ۳ ماهه هستش که با گرفتن کارت سبز، موقع خدمت دیگه نیاز نیست که شما اموزشی برید و ۲ ماه از خدمتتون کسر میشه

دوره های کوهستان، جنگل، بیابون، راپل، صعود و فرود از صخره، رزم در شب، دفاع شخصی در سطح بالا و گاهی حتی ادغام شده در کلاسهای اموزشی گردان‌های امام علی(ع)، کمین و استتار، ش‌م‌ر و امثالهم هم تنها بخشی از اموزش های این گردان‌هاست. البته برخی از این اموزش‌ها ممکنه در سراسر کشور نباشه. برای مثال به نظر میرسه که در برخی استان های جنوبی، دوره‌ی غواصی برای نیروها برگذار میشه و در برخی شهرهای شمالی دوره‌ی جنگل

میدان تیرهای منظم و شلیک های بسیار زیاد با اسلحه‌های مختلف، الزام نیروها به داشتن اتیکت(در برخی مراکز) هم از دیگر دلایل اثبات گر سطح بالاتر این نیروها نسبت به سایر گردان‌های رزمی کشور(بسیج) هستش.

حتی اگر در سطح احتمال، اموزش معروف ۱۰ روزه‌ی فاطمیون و زینبیون (به ترتیب نیروهای افغان و پاکستانی مبارز در سوریه) رو بخوایم برابر با اموزش این نیروها بدونیم، و بررسی فعالیت های مناسب این گردان‌ها در جنگ سوریه، دلیل دیگری بر سطح بالای نیروهای این گردان‌هاست.

حتی میشه حشد الشعبی عراق و توان رزمیشون در مقایسه با ارتش عراق که چند سال توسط امریکا اموزش دیده در عملیات های عراق رو مقایسه کرد با نیروهای این گردان‌ها! و به این نتیجه رسید که قطعا گردان‌های امام حسین اگر از این نیروها امادگی بیشتری نداشته باشن، از اونها پایین‌تر نیستن.

تمرین عملیات SPIE توسط نیروهای گردان امام حسین( ورود و خروج به مناطق مختلف با بالگرد)

البته مطلقا و مشخصا، سطح اموزش و سطح کاربری هر گردان، با توجه به شهر و استان مربوطه و همچنین میزان جدیت مربیان و افسران مسئول گردان، متفاوت هستش.

ضمن اینکه در برخی استان‌ها، اساسا ما گردان های منتخب رو داریم که همون یگان‌ویژه‌ی گردان امام حسین هستن! که اموزش های خیلی سطح بالاتر و تجهیزات بسیار بهتر رو براشون می‌بینیم.

اتاق گاز، نیروها با ماسک ضد گاز در معرض گاز اشک‌اور قرار میگیرن و باید بتونن سریعا ماسک‌گذاری کنن.

کاربری گردان امام حسین

در بحث کاربری، میشه گفت این نیروها با توجه به تعداد بالا و تجربه‌ی اموزش چند ساله، میتونن در کنار نیروهای کادر و برای رزم به صورت گسترده استفاده بشن. این نیروها با تعداد بالا و اموزش کافی شهر رو به کنترل در میارن و سریعا شهر رو به نیروهای گردان‌های بیت‌المقدس و امثالهم میسپرن.

کاربری نیروهای گردان‌های زینبیون و فاطمیون و حشد الشعبی در سوریه و عراق، و دسته بندی گردان‌های بیت‌المقدس در سطح این گردان ها، به ما این اجازه رو میده که سطح و توان رزمی گردان‌های امام حسین رو بالاتر از ارتش های! کشورهایی مثل عراق و سوریه و حتی شاید ارتش کشور خودمون و مثلا افغانستان حتی بگذاریم.

البته این گردان‌ها بسیجی محور هستن، در برخی استان ها و شهرستان ها، به خاطر ماهیت بسیج و بسیجی، سمت گرفتن در رسته‌هایی که مستقیما با بسیجی کار میکنه بیشتر تنبیه و تبعیدی سخت برای پرسنل سپاه هستش!! مثلا شخصی با ریش سفید بازیچه‌ی چندصد بسیجی جوون بیست و چند ساله میشه!

در برخی شهرها، این گردان‌ها کاملا جدی گرفته شدن و اموزش های همونطور که گفتم، کاملا تخصصی می‌بینن.

مثلا، برخی دوستان رو در خصوص استفاده از ماسک ضد گاز اموزش داده بودن، و بعد در سالن مربوطه گاز اشک‌اور ول کرده بودن در حجم زیاد به داخل سالن که نیروها باید سریعا ماسک‌ها رو برقرار میکردن رو صورتشون که اونهایی که تونستن، هیچیشون نشد و اونهایی که نتونستن تا زمان بیرون اومدن پدر صاحب چشمشون در اومد!!؟)(خاطره‌ای از یکی از دوستان!)

کار با توپخانه:

در گردان بیت‌المقدس، تکنیکی که هر سال انجام میشه، رسوندن نیروها به محل درگیری و پشت خاکریز هاست( از طرق مختلف مثل حرکت در اختفا، حرکت دشتبانی یا اتش و حرکت و...). سپس اتش گسترده‌ی ادوات و حمله ی نیروها...

مشخصااین تکنیک که به صورت گسترده و فشرده بارها و بارها توسط این گردان‌ها تمرین میشه، تضمین گر سطح بالاتر از تمرین عملیاتی و رزمی برای نیروهای گردان‌های امام حسین هست. البته از رزمایش های این گردان‌ها تصاویر چندانی بیرون نمیاد ولی قطعا SPG و اسلحه‌ی ۱۰۶ و خمپاره‌های ۶۰ و ۸۰ در سازمان رزم این گردان هستن و نیروهای بسیجی عضو گردان با این سلاح ها شلیک میکنن و کار با اونها رو یاد میگیرن. با توجه به اینکه برای این مسئله رسته‌ی تخصصی وجود داره، قطعا توان کار خوبی هم ایجاد شده در نیروها... چون همونطور که گفته شد، هر ماه نیروها طی برنامه‌ای کار با این سیستم ها رو به تمرین میذارن.

یکی از دوستان خاطره تعریف میکرد که مختصاتی رو بهمون دادن و قرار شد خمپاره رو راه بندازیم و علم کنیم که دیگه مثلا شلیک کنیم باهاش! خلاصه اینا هم خمپاره رو برقرار میکنن و مربی میاد چک میکنه و میگه عزیزم اینو اگر باهاش شلیک کنیم، خود شهر ایلام رو میزنه!!!! ) و اینجوری بود که رفیقمون در اولین بکارگیری سلاح مربوطه، ضایع شد و ابروی جمعی رو به باد فنا داد!...

همونجور که قبلا گفتم، گردان‌های امام حسین زیر مجموعه‌ی نیروی زمینی هستن و بنابراین میشه خیلی راحت انتظار داشت که ادوات و توپخونه‌ی سبک سپاه کاملا در عملیات های این گردان‌ها میتونه مورد استفاده قرار بگیره...

اسنایپرها:

چه اسم قشنگی! ) راستش از این خبرا نیست... یه دراگانوف میدن دست نیروها و بر اساس اموزش ها، اینها باید سیبل زنی بکنن... همچنین دیگر اسلحه‌ی موجود اسلحه‌ی کالیبر 12.7 میلیمتر هستش که به خوبی تولید عمومی شده( احتمالا از این اسلحه بیشتر از کلاش تولید کردن رفقامون! ) که به کار گیری میشن در این گردان‌ها... البته اینکه سطح نیروها به چه صورته، گفته ها متغییره. برخی میگن همه شلیک میکنن و امتیاز بندی میشه، برخی میگن یه عده سلاحشون ایناست و همیشه با همینا تمرین میکنن و تعداد شلیکشون هم بالاست تا کامل مسلط بشن... مشخصا بسته به هر استان و شهر و گردان، وضعیت ها فرق میکنه! اما بیشتر بحث بر تخصصی بودن هست و اینکه هر شخص سلاح خودش رو داره و باهاش تمرین میکنه مدام

در هر دو حالت خبر خوبیه!... اینکه نیروها همه اشنا باشن خوبه و در نهایت چون امتیاز بندی صورت میگیره، در صورت لزوم میشه نیروهای با امتیاز بالا رو به کارگیری کرد. ضمن اینکه اموزش ها برای همه بوده...

اما چون خبر داشتم از یکی از دوستان که به خاطر مسخره کردن فرمانده‌ی گردان بیرونش کردن از گردان( اموزش باز و بست کلاش بهش داده بودن در صورتی که طرف سلاحش توی گردان دراگانوف بوده! ) به ادم این ایده رو میده که شاید افراد سلاح تخصصی دارن.

جمع بندی؟

در کل، شخصا گردان‌های امام حسین رو بدون در نظر گرفتن واحد های زرهی و مکانیزه، جزو قوی ترین های منطقه میدونم! مثلا ارتش های کشورهای عربی اگر زرهیشون رو ازشون بگیری، فکر نمیکنم در حد نیروهای این گردان‌ها توان انجام کار داشته باشن...

با این حال، نیروهای منطقه همه زرهی دارن و مجهز هستن! بنابراین شاید باید گفت که به نظر، با بالابردن اموزش و استفاده از فرمانده‌ی خوب، مخصوصا فرمانده‌ای که تجربه ی عراق و چه بهتر اگر سوریه رو داشته باشه، میشه خیلی کارهای خوبی با این گردان‌ها انجام داد و صد البته با کمی مجهز تر کردن کل پرسنل نظامی کشور و منجمله عوامل گردان‌های امام حسین(ع).

شاید بهتر باشه فرماندهان این گردان‌ها، در جریان فعالیت های نیروها در عراق قرار بگیرن و با تکنیک های بکارگیری و... بیشتر و بیشتر اشنا بشن تا در صروت لزوم، بتونن از نیروهاشون به نحو احسن استفاده بکنن....

این نیروها، بر خلاف نیروهای کادر که شاید از سر بیکاری رفته باشن به سپاه یا برای بخور بخور رفته باشن، واقعا از سر علاقه رفتن و می‌مونن که این عالیه و باعث میشه پتانسیل کارهای بهتر رو داشته باشن...

منبع :

http://www.military.ir/forums/topic/29273-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D8%AA%D8%AD%D9%84%DB%8C%D9%84-%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%D8%B9/